Ik herneem een interessante tekst uit een geschrift van de H. Alfonsus Maria van Liguori aan een meisje ter onderscheiding van haar roeping. De evangelische en gepassioneerde toon is kenmerkend voor deze grote katholieke bisschop.
Gezegende Dochter, je staat op het punt te beslissen welke levensstaat je zult kiezen. Ik zie dat je onrustig bent, omdat de wereld een echtgenoot voor je wil, maar ook Jezus Christus jou aan zich wil binden als kloosterzuster in een besloten gemeenschap. Denk er wel aan dat je eeuwige verlossing afhankelijk is van de keuze die je nu moet maken. Ik raad je daarom aan ieder dag de Heer te bidden om moed en licht en hiermee vandaag te beginnen door het lezen van dit geschrift. Moge het je licht en ijver schenken om de staat te kiezen die het meest vreugdevol en heilvol voor je is. Zo zal je later – wanner er geen herstel voor de fout zal zijn - geen spijt hoeven te hebben van de gemaakte keuze.
Bedenk daarom goed wat je gelukkiger kan maken: een man van deze aarde tot bruidegom te nemen of Jezus Christus, Zoon van God en Koning der Hemelen. Overdenk wie van hen de beste bruidegom is en kies voor hem. De heilige maagd Agnes was dertien jaar. En omdat ze erg mooi was, was ze bij velen geliefd. De zoon van de prefect van Rome was een van de mannen die haar tot zijn bruid wilde nemen. Maar de heilige Agnes dacht aan Jezus Christus, hoe Hij haar voor zichzelf wilde, en gaf ten antwoord: “Ik heb een bruidegom gevonden die beter is dan alle koningen van de wereld. Ik kan hem dus niet verlaten voor iemand anders.” En om Christus trouw te blijven, verkoos ze dit aardse leven te verliezen en gelukkig te sterven als martelares van Jezus Christus. Hetzelfde antwoord af de heilige Domitilla aan graaf Aureliano, die en belangrijk man was. Ook zij stierf als martelares en werd levend verbrand, omdat ze Jezus Christus niet wilde verlaten. Oh, hoe veel jonge vrouwen genieten nu van de hemelse vreugde omdat zij dezelfde keuze maakten! Hetzelfde zalige lot zal alle meisjes ten deel vallen die vandaag de dag de wereld verlaten om zichzelf aan Jezus toe te wijden.
Overweeg daarnaast de consequenties van de levensstaat die je kiest. De wereld biedt je de goederen van de aarde: kleding, eerbewijzen, vreugden en genoegens. Jezus Christus daarentegen presenteert je: geselslagen, doornen en kruisen, omdat dat de dingen waren die Hij voor zichzelf verkoos tijdens zijn leven onder ons. Maar daarnaast schenkt Hij je twee immens grote dingen die de wereld je niet kan geven: de ware vreugde des hartes in dit leven en het Paradijs in het andere.
Ook is het belangrijk om, voordat je een keuze maakt, te bedenken dat je een ziel hebt die eeuwig is. Die na dit vergankelijke leven zal binnengaan in die plaats, van verderf of zaligheid, welke je met je weken tijdens in dit leven hebt verdiend. Denk er dus aan dat alle dingen van deze wereld snel voorbij gaan. Gelukkig hij die redding vindt, ellendig hij die verworpen wordt! Houd altijd deze belangrijke leefregel van Jezus Christus in gedachte: “Wat zal het een mens baten als hij de hele wereld wint, maar zichzelf schade brengt!” Deze leefregel heeft vele Christenen aangespoord om zich terug te trekken in kloosters of in de verborgenheid van de woestijn. Zij heeft vele jonge vrouwen bemoedigd om de wereld achter te laten en zichzelf aan God toe te wijden en een zalige dood te sterven.
Maar laten we nu onze blik eerst richten op al het goede dat wereld schenkt aan hen die haar volgen en vervolgens op al het goede dat God schenkt aan hen die de wereld verlaten omwille van zijn Liefde. De wereld belooft haar volgelingen grote dingen. Maar wie ziet niet dat zij een bedriegster is die haar beloften niet nakomt? En voor zoverre ze haar beloften wel nakomt; welke goederen schenkt ze? Geeft ze ook werkelijk de vrede en het geluk die beloofd worden? Nee, omdat haar goederen de zintuigen wel verleiden, maar de ziel niet bevredigen. Onze ziel is geschapen door God om hem in deze wereld te loven en in de andere te genieten. Alle goederen van de aarde, al haar geneugten en al haar grootsheid, kunnen het hart wel raken, maar er niet binnendringen. Alleen God kan haar geheel vervullen. Salomon noemde de wereldse goederen veeleer ‘ijdelheid’ en ‘leugen’ die het hart niet kunnen verzadigen, maar kwellen: Vanitas vanitatum et afflictio spiritus.
De ervaring leert dat men in grote angst en droefheid leeft, wanneer men vele rijkdommen bezit. Als de wereld prinsessen en koninginnen kent wie niets ontbreekt; amusement noch spelen, feesten noch banketten, mooie gebouwen, auto’s, prachtige kleding, noch juwelen, dan zouden al deze dames zielsgelukkig zijn. Maar niets is minder waar. Ze bedriegen zichzelf en hun omgeving door te beweren gelukkig te zijn. Vraag hen of ze ware vrede genieten -of ze werkelijk gelukkig zijn- en ze zullen je antwoorden: “Wat nou vrede?” “Wat nou geluk?” De slechte behandeling die ze ontvangen van hun echtgenoot, de ontevredenheid van hun kinderen die ze te voorduren hebben, jaloezie en angst. De zorgen voor het huishouden maken dat ze continu tussen angst en bitterheid leven. Elke gehuwde vrouw kan een martelares van geduld worden genoemd. Maar: wees geduldig! Anders wordt het martelaarschap in deze wereld straks tot een nog pijnlijker martelaarschap in het hiernamaals.
Als geen andere last haar zou drukken, zou de kleinste gewetenswroeging voldoende zijn om haar ziel voortdurend gekweld te houden. Want hoe levendiger de ziel gehecht is aan wereldse goederen, hoe minder ze aan haar ziel denkt, hoe minder ze de sacramenten ontvangt en hoe minder men zich op God verlaat. En deze noodzakelijke middelen om goed te leven, kan men niet vrij van zonden of voortdurende gewetenswroeging voortgaan. Zie dus hoe alle beloften van vertier die de wereld voorhoudt, worden tot bitterheid en angsten voor de verdoemenis. Ze zal zeggen: “Arme ik! Wat moet er van mij worden in het uur van mijn dood? Want het leven dat ik leid is zo ver van God verwijderd en haar vele zonden gaan almaar van kwaad tot erger! Ik zou me graag willen terugtrekken voor een ogenblik van gebed, maar de zorgen voor het huishouden staan dit niet toe. Ik wil graag de preken horen, gaan biechten, dikwijls de H. Communie ontvangen, ik zou een bezoek willen brengen aan de kerk, maar mijn man wil dat niet. Het ontbreekt me hiervoor aan goed gezelschap. De beslommeringen, de zorg voor de kinderen en het bezoek, houden me steeds aan huis gebonden. Ik kan amper op feestdagen de H. Mis bijwonen. Dwaas was ik, dat ik wilde trouwen! Ik had een heilige kloosterzuster kunnen worden! Maar waartoe dient al dit gejammer anders dan het vermeerderen van mijn schuldgevoel? Ik zie immers geen mogelijkheid om mijn keuze te herzien en in de wereld te blijven.”
Wat zal een kloosterzuster die de wereld heeft verlaten voor Jezus Christus zichzelf gelukkig zien, te midden van vele bruiden van de Heer, in een eenzame cel, ver van de obstakels en gevaren die er zijn voor hen die in de wereld leven. En hoeveel te meer zal zij na haar dood vertroosting vinden voor de jaren die zij in gebed doorbracht, voor haar boetvaardigheid en vele bezoeken aan het Heilig Sacrament, voor de vergeving die ze ontving in de biecht, en de genade in de Heilige Communie, voor haar akten van nederigheid, hoop en liefde tot Jezus Christus. Hoewel de duivel niet zal ophouden haar blik te richten op de gebreken van haar jeugd, zal haar hemelse Bruidegom, voor wie zij de wereld achterliet, haar weten te troosten. Zo zal zij vol vertrouwen sterven in de armen van de Gekruisigde, die haar zal leiden naar de hemel om eeuwig met Hem te leven.
Dierbare Dochter, je moet een levensstaat kiezen. Kies daarom nu hetgeen je zou willen kiezen in het uur van je dood. Op dat ogenblik, waarin men de vergankelijkheid van zijn aanwezigheid op aarde ziet, zegt iedereen: “Oh, had ik mezelf maar geheiligd! Had ik de wereld maar verlaten en mezelf aan God toegewijd!” Maar dan geldt: gebeurd is gebeurd. Er rest niets anders dan de geest te geven en Jezus Christus’ stem te horen die zegt: “Kom gezegenden, om met mij eeuwig te leven.” Of: “Verdwijn in het vagevuur van mij verwijderd.” Aan jou is de keuze: de wereld of Jezus Christus. Als je voor de wereld kiest, weet je dat je er vroeg of laat spijt van zult hebben. Denk daarom goed na. In wereld zijn er veel vrouwen die verloren lopen; in de kloosters slechts weinig. Vertrouw jezelf toe aan de Gekruisigde en aan de Allerheiligste Maagd Maria, opdat zij je helpen bij het maken van de beste keuze. Als je religieuze wilt worden, span je dan ook in om heilig te worden. Het is niet voldoende om in te treden, want dan zal je leven ongelukkig zijn en ongelukkig eveneens je dood. Als het je afschrikt om jezelf in een klooster terug te trekken, kan ik persoonlijk je het huwelijk niet aanraden. Dit terwijl Sint Paulus het niemand aanbeveelt, tenzij het hoogst noodzakelijk is.
Ik vraag je gedurende negen dagen tot onze Heer Jezus Christus te bidden, opdat Hij je licht en kracht schenkt om die keuze te maken die het beste is voor je zielenheil. Bid ook O.L. Vrouw om deze genade voor jou te verkrijgen door haar machtige voorspraak.
