Aan diegene die vragen “Hoe wordt men zuster?”, moet men duidelijk antwoorden dat om dit soort leven te verkiezen het nodig is om de roeping te hebben. De roeping uit zich meer in de juiste intenties die iemand heeft dan in de gevoelens of dan een aantrekking. Wie zuster wil worden om de nobele reden om zich tot God te wijden en zich in wil zetten voor de redding van de zielen en die met cristenlijke ijver naar de Regel van haar Orde leeft, deze toont de typische tekens van een roeping. Dus wat moet men doen om zich vast te stellen of de wens naar een meer perfekt leven van God komt? Het zou belangrijk zijn zich met een goede geestelijke vader te konfronteren, maar omdat het moeilijk is om iemand te vinden die echt geschikt is voor dit doel, raad ik diegenen aan die geen spirituele vader hebben om contact op te nemen met een streng observerende religieuze orde en aan deze te vragen om enkele dagen bij hun door te brengen om je roeping te onderschijden. Maak attentie op het feit dat de religieuze orde van strenge observatie moet zijn (dus dat de zusters ijverig het religieuze leven lijden) anders riskeer je je roeping te verliezen, zoals het al gebeurt is met andere meisjes. Verder is het ook belangrijk om alles momenteel geheim te houden, dus men moet niet spreken over de wens zich aan God te schenken in een klooster met vrienden en familieleden (ook niet als ze praktiserende katholieken zijn). Vaak zijn familieleden de grootste vijanden van de roeping van hun kinderen. Als ze jullie dus vragen waarom jullie een paar dagen in een klooster door willen brengen, antwoord hen dan dat jullie een retraite willen maken om jullie ziel te “herstellen” (het is geen leugen, het is alleen maar een mentale restrictie die ook geen dagelijkse zonde is). In de paar dagen van roepingsonderscheiding (bijvoorbeel een week) die jullie daar zullen doorbrengen zullen jullie mensen vinden die je helpen zullen te begrijpen of God jullie echt roept tot die staat van perfekter leven.
Wat nog meer te zeggen? Heb moed! Om het religieuze leven te omhelzen is het nodig om heel veel moed te hebben om de tegenspoeden en de banden met de wereld te winnen. Sommige meisjes, ook al hebben ze de roeping, hebben geen kracht om de wereld, de materiele goederen en de andere ijdelheden te verlaten die het seculiere leven infekteren. Als jullie in een klooster willen leven moeten jullie er van bewust zijn dat jullie het doen voor de lieve Jezus, die jullie roept en jullie aan Hem toe trekt met de banden van Zijn onuitsprekelijke liefde. Jullie moeten het voor Hem doen, om Hem vreude te geven en Zijn liefde voor jullie terug te keren.
Als jullie roeping echt is, zoals ik hoop, en als jullie in een goede religieuze orde treden, zullen jullie jullie hart vol dankbaarheid voor de Heer voelen voor de genade die Hij jullie heeft gegeven om jullie naar Zijn navolging te hebben geroept. Alleen God kan die vreden in het hart geven die integendeel heel moeilijk te vinden is in de wereld, waar met vol zit met bezorgdheden en wereldse afleidingen, allemaal dingen die niet bestaan in observerende ordes.
