[Uit de gedachten van de Gelukzalige Moeder Maria van Jezus Deluil-Martiny, stichteres van de Congregatie van de Dochters van Jezus’ H. Hart]
“De keuze van God laat zich niet afmeten op onze verdienste; Hij zegt het eerste woord van deze roep aan wie Hij wil; Hij brengt Paulus, Augustinus, Magdalena tot Zich in de diepte van hun tegenstrijdigheden en hun zwakheden. Zijn keuze bindt zich met Zijn genade om de ziel te vormen volgens Zijn heilsplannen indien ze trouw is aan de roepstem.
God roept, Zijn genade daalt neer; het is aan de ziel deze genade vast te grijpen en te beantwoorden aan de roepstem; als ze zich afkeert en als ze weigert, trekt God Zich, na ogenblikkelijke aanbiedingen, terug; en wie kan de geïrriteerde jalouzie van een misprezen goddelijke liefde begrijpen? … Ik heb ontzag voor Jezus die voorbijkomt…”
“We kunnen de vrijheid slechts gebruiken om haar aan iets te onderwerpen. Geven we de voorkeur aan onze God, onze goede Meester, een schepsel of een verlangen van ons hart? Zouden de engste, de meest toegewijde menselijke affecties niet de minste weerstand kunnen legitimeren aan de wil van God? Wat zou ik kunnen beminnen? Jezus Christus is de Enige Beminnenswaardige… Bij de dood zou ik slechts Hem bemind willen hebben… Om goed in deze wereld te leven, moet ik de zonde afwerpen, de gelegenheden daartoe vluchten, de wereld en degene die in de wereld is, haten. Zal dit me gemakkelijk zijn, ik, die natuurlijkerwijs bemin wat het bemint en die de moeilijkheden vreest?...”
