Intreden in het slotklooster

Ik geef een aantal stukken weer van een interessant werk van de heilige Alfonsus Maria de Liguori genaamd "Familiare voordracht tot een meisje die het habijt van een non neemt´´. Ik raad deze lezing aan alle meiden die besluiteloos zijn over de keuze van de staat van leven aan.

Devote meid, de dag waarin jullie het lot hebben om te trouwen met Jezus Christus, moeten jullie doorgaand in herinnering hebben om altijd te danken voor deze grote gunst. Denk niet dat Jezus Christus een debiteur moet zijn voor jullie, omdat jullie de wereld hebben verlaten voor Zijn liefde; het zijn jullie die een grote innerlijke dankbaarheid moeten conserveren, voor de genade die Hij geeft om jullie te roepen om de wereld achter te laten. 

Jullie laten vandaag de wereld: geloven jullie misschien om iets groots te laten? Wat is deze wereld toch? Aarde van doornen, tranen en pijnen. De wereld beloofd grote dingen aan zijn volgers; vermaak, vreugde en vrede: maar dan veranderd alles in bedrog, verdriet en nutteloosheid. Dezelfde wereldse rijkdommen, eer en vermaak worden op het einde leed en rouw: Extrema gaudii luctus occupat. En God zorgt ervoor dat voor velen blinden die van de wereld houden, deze rouw niet eeuwig wordt; aangezien in het midden van de wereld er veel, grote en onvermijdelijke gevaren zijn, om de ziel, het Paradijs en God te verliezen.

Arme meiden, bedrogen van de valse beloften van de wereld, verlaten Jezus Christus en gaan terug naar de wereld! Zij hopen hier genoegens en vreugden te vinden, maar arme! zeg ik, omdat ze dan niks anders vinden dan haat en doornen, zoals de ervaring toont. [...] Vraag, vraag aan alle echtparen, of jullie iemand gelukkig, vinden. Mijn ervaring zegt dat: aan hen die ik gevraagd heb, iedereen is ongelukkig en vol van wee. Integendeel vraag aan de zusters die de wereld hebben verlaten voor God en die niks anders willen dan God, of ze gelukkig leven in hun levenstaat; en zij zullen antwoorden dat ze de Heer altijd danken dat Hij hen uit de wereld heeft getrokken. 

[…] Kortom, als jullie in de wereld zouden blijven, op welke andere grotere bruidegom zouden jullien kunnen hopen als een ridder, iemand van adel, een vorst van een rijk? Maar nu nemen jullie als bruidegom de koning van de hemel en van alle rijken van de aarde. Vele heilige maagden hebben afgezien van de bruiloft van de eerste mannen van de wereld om bruid te zijn van Jezus Christus!

[…] Laat, mijn meid, laat die jongs die van de wereld houden en al hun vermaak, ijdelheid, mooie kleren, komedie’s, feestelijke banketten en geniet van Jezus Christus. Hij zal jullie in jullie cel gelukkiger maken dan al die genoegens, die pracht en de rijkdommen die de koninginen van de aarde bezitten. Ook in jullie eenzame cel genieten jullie van een paradijs en een voortdurende vrede. Als jullie van Jezus Christus houden, houden jullie van de eenzaamheid die jullie vinden in je cel. Hierin zal jullie gekruisigde bruidegom vertouwelijk in jullie hart spreken; van dit kruis zal Hij lichtstralen in de geest en vurende bliksem van heilige liefde in je hart uitstorten. En jullie van èèn op èèn in je cel de liefde die jullie meebrengen openbaren, jullie offeren zichzelf en alle dingen doorgaand aan Hem op; jullie vragen de genaden die jullie nodig hebben; jullie comuniceren jullie angst en vrees die jullie bedroeft; en Hij zal jullie troosten. Twijfel niet dat de goddelijke bruidegom jullie altijd zal troosten in jullie leven en dan zal Hij jullie troosten in het uur van de dood […].

Ik heb gezegd dat de religieuzen die zich helemaal aan God toegewijd hebben, van een doorgaande vrede genieten; wat men bedoeld met deze vrede die men kan genieten op deze aarde, die een vallei van tranen genoemd wordt. God bereid de perfecte en volle vrede in de hemel voor, vrijgesteld van elk lijden. In tegen deel, deze aarde is voor ons een plaats die verdiensten; en daarom is het een plaats van leed, dat wil zeggen met het lijden berdient men de vreugde van het paradijs.

Veel meer de bruidegom dan jullie, jonge meid, deze morgen nemen, is de adellijkste, rijkste, de grootste die jullie kunnen hebben, niettemin heet hij en is hij bruidegom van bloed […] die al het bloed vergoten heeft dankzij geselingen, doornen en nagels, om jullie ziel te redden en die van alle mensen. Hier dat jullie houdende van Jezus zijn en hij roept jullie om te volgen als bruid. Kijk dus hoe het gaat: het gaat niet gekroond met bloemen, maar met doornen, gaat niet bekleed met goud en juwelen, maar met bloed en wonden: kijk dan de koninklijke troon waar hij zit, die niets anders is als een zwaar kruis, waar hij lijdt en in een zee van pijnen en van schande sterft om de liefde voor jullie

[…] Ik vraag jullie dan, als jullie het heilig habijt hebben ontvangen, om elke dag de belofte die jullie hebben gedaan aan Jezus Christus om trouw te zijn te hernieuwen. De liefde en trouwheid zijn de eerste verdiensten van een bruid. Dit doel laat jullie weten dat jullie dan de ring wordt gegeven, als teken van trouwheid die jullie in acht moeten nemen van de liefde die julie hebben beloofd aan Jezus Christus. Maar om trouw te zijn vertrouw niet op jullie belofte; het is van belang dat jullie altijd tot Jezus Christus en zijn heilige Moeder bidden dat zij jullie de heilige volharding schenken; en schenk een groot vertrouwen in de bemiddeling van Maria die de moeder van de volharding wordt genoemd. En als jullie zich af voelen koelen in de goddelijke liefde en als jullie zich aangetrokken voelen om van iets te houden dat niet God is, herinner dan mijn andere raad; dus, totdat jullie zich niet in de handen van de lauwheid of liefde tot de aardse dingen laten vallen, zeg dit aan jullie zelf: En waarom heb ik nooit de wereld verlaten, mijn huis en mijn familie? misschien om mezelf te vervloeken? Deze gedachte versterkte de H. Bernardus en hernam de weg van de perfectie als hij zich lauw maakte […]. Maar het is van belang dat ik stop met praten, terwijl ik jullie bruidegom vertel, dat hij ijver heeft om jullie snel binnen te zien gaan in zijn huis. Hier, kijk van hier met hoeveel gejuich hij op jullie wacht en luister met hoeveel liefde hij jullie roept, totdat jullie snel in zijn koninklijk paleis binnentreden, wat dit klooster is. Ga dan en treed met vreugde in, terwijl de ontvangst vanmorgen jullie bruidegom zal waarmaken, in het ontvangen van jullie in zijn huis, het is als een onderpand van ontvangst die hij jullie waarmaakt bij jullie dood waneer hij jullie ontvangt in het rijk van het paradijs.

Gregoriaanse gezangen gratis mp3

Om de mp3 files te downloaden, klik hier.

Werkelijk groot groot is het geestelijk goed, die de roemrijke en onsterfelijke Gregoriaans produceert. De religieuzen en cantoren die het gregoriaans verdedigen en verspreiden die werken voor het welzijn van de zielen en zetten zich dus werkelijk in voor de grotere glorie van de Heer. We kunnen niet toestaan dat deze kostbare schat die ons is overgeleverd door onze voorouders verloren gaat. 

Vele gregoriaanse gezangen zijn op amatoriele wijze opgenomen door de Benedictijnen van San Paolo in Brasilie. Het is mogelijk om deze gratis te downloaden en men is vrij ze te versprijden (niet om winst te maken). Alleen is de server waarop ze geüpload zijn is zeer langzaam. 

Ik heb ongeveer veertig Gregoriaanse gezangen in een zip-bestand verzameld en ik geüpload naar een server veel sneller. De kwaliteit van de opnames is niet professioneel, maar deze bestanden zijn nog steeds nuttig om vertrouwd te raken met het Gregoriaans. Ik luister over het algemeen er naar als achtergrondmuziek, terwijl ik een spiritueel boek lees en soms zelfs als ik bid.

xzx

Gebed voor de Roeping

Zeer lieve Jezus, al wat ik ben, wat ik heb, wat ik kan, ‘k heb het al van U! Gij hebt mij geschapen; Gij hebt mij verlost; door U kan ik zalig worden. Ik moet dus ook in alles voor U leven en uw heilige wil volbrengen. Het is uw wil, dat ik heilig word. Gij zelf hebt gezegd: “Wees volmaakt, gelijk mijn hemelsche Vader volmaakt is.”

Heer Jezus, ik wil heilig worden, ik wil volmaakt worden. Ik vraag daartoe uw genade. Zorg voor mijn opvoeding, bereid mijn toekomst voor. Aan elke mens bereidt uw Voorzienigheid een levensweg. Het ene kind roept Gij om een heilig priester of kloosterling te worden: verwek veel heilige priesters en kloosterlingen, want uw Kerk heeft ze nodig. Een ander kind bestemt gij om een heilig huisvader of huismoeder te worden. Ik vraag U geen tijdelijke voordelen, ik vraag U maar een enkele zaak: geef mij de roeping, waarin ik U het meest zal beminnen, waarin ik het gemakkelijkst heilig zal worden, waarin ik het meest goed kan doen aan de zielen, waarin ik het meest kan meewerken aan uw Rijk!

Want ik wil zelf heilig worden en alzo ook de andere mensen tot de heiligheid brengen. Ik wil U beminnen en U doen beminnen. 

O Maria, Middelares van alle genaden, gij kreegt de schoonste roeping van al de vrouwen! Gij werd uitverkoren als Moeder van God, als Moeder van de zielen: vraag voor mij en mijn medeleerlingen de genade van een heilige roeping.

O goede St. Jozef, Gij werd geroepen om Jezus’ beschermvader te zijn. Wees ook de mijne. Met Maria hebt Gij Jezus opgevoed. Leid ook mij op tot een heilig leven. Waak over mijn roeping. Bereid mijn toekomst voor: dan zal ik later gereed zijn om Jezus’ stem te volgen, als Hij mij mijn levensstaat zal doen kennen. 

Zalige Edward Poppe

lll

Het verlangen voor Jezus te leven

Hieronder publiceer ik een prachtige frase uit een brief die ik ontving van een Franse lezeres.

“Mijn grootste verlangen is Jezus te troosten; zijn wonden te verzorgen, Hem te aanbidden, zijn tranen te drogen, mijn leven met Hem door te brengen, alles aan Hem te geven en niets voor mezelf te houden, alles voor zijn liefde te offeren, van Hem te leven, door Hem te leven en in Hem te leven; Hem te beminnen totdat ik mezelf zal verliezen, tot ik Hem aanschouw. Ik smeek Hem de zondaars te redden, zijn barmhartigheid aan hen te schenken door het geloof.

Ik wil Jezus troosten in alle beledigingen die zijn Heilig Hart en het onbevlekt hart van Maria worden aangedaan. Als het zou kunnen, zou ik Hem al zijn lijden doen vergeten en alle tranen drogen die Hij over ons heeft geplengd.”

Dierbare Dochter,

Het verheugt me te weten dat er nog personen zijn die zo vurig branden van liefde voor Jezus en Maria. Ik zou graag willen dat deze liefdesboodschap voor de Heilige Harten overal zou oplaaien. Ik zou willen dat de gelovigen zouden branden van liefde voor God en voor de naasten, zou willen dat de Katholieke Kerk zich onder alle volkeren zou verbreiden, zou willen dat alle zielen die door het Kostbaar Bloed zijn verlost, zich bekeren. Want wat zouden wij hier op aarde te zoeken hebben als we God niet beminnen? De Heer is ons enige en ware God en zonder Hem heeft ons leven geen enkele betekenis. De zalige Maria Deluil-Martiny had gelijk toen ze zei: “Christus moet heersen!” Ja, wij moeten verlangen dat Christus regeert in de harten van alle mensen.

Er komen tranen op in mijn ogen wanneer ik zie dat velen Hem niet beminnen. In Italië, Frankrijk en andere Europese landen lijkt het vuur van het geloof gedoofd te worden, terwijl de idioterie van het consumentisme en het najagen van genot de harten verwijdert van God. Ik ben erg gelukkig dat je verlangt in te treden in een klooster om Jezus te troosten. Van harte hoop ik dat je de bruid mag worden van de hemelse Koning, nu je zo zeer verlangt je hart helemaal aan Jezus te geven. 

Om te volharden in je roeping tot het religieuze leven zul je veel tegenstand en obstakels moeten overwinnen. Hou moed! Vertrouw jezelf toe aan Onze Lieve Vrouw en je zal zien dat je niet alleen je ziel zult redden maar ook een heilige wordt!

Een broederlijke groet in Cordibus Jesu et Mariae,

Cordialiter

PS: Ik verzoek alle lezers van deze blog voor dit Franse meisje, dat zo verliefd is op de Goede Jezus, te bidden.

Terug naar het klooster…

Het verhaal van een lezeres van deze blog heeft me erg geraakt. Toen ze intrad in een slotklooster was ze zielsgelukkig en vol innerlijke vreugde. Onder hevige druk van haar ouders is ze echter teruggekeerd in de wereld, waar ze nu een verloofde gevonden heeft en alle materiele rijkdom geniet die ze maar kan verlangen. Niettemin heeft ze aan mij toevertrouwd zich erg triest en ongelukkig te voelen. Ze verlangt terug naar het klooster, maar is bang dat het wederom verlaten van de wereld haar familie en verloofde veel verdriet zal doen. Onze medezuster in het geloof heeft onze gebeden hard nodig.

Ik richt me tot haar in een open brief:

Lieve zuster in Christus,

De redenen die je ertoe aanzetten om thans in de wereld te blijven, begrijp ik. Vanuit een bepaalde optiek snap ik goed dat dat je de mensen van wie je houdt niet opnieuw wilt laten lijden. Van de andere kant vraag ik je ook zorgvuldig na te denken over hetgeen ik je zeggen wil. Ik weet niet precies wat Gods Wil is in jouw leven. Het enige wat ik weet, is dat je hevig verlangt terug te keren naar het klooster, omdat je daar voelde hoezeer je hart  vol vrede, vreugde, gewetensrust was. Het kloosterleven was voor jou als de voorhof van de Hemelse vreugde, maar sinds je teruggekeerd bent in de wereld is je innerlijke gemoedstoestand helemaal veranderd; je hart is in tranen en je voelt je triest en ongelukkig; als in het oord van kwelling. Als je in deze geestelijke omstandigheid zou besluiten om te gaan trouwen, zal je je toekomstige echtgenoot erg veel verdriet aandoen, hetgeen ook snel aan het licht zal komen op het moment dat je je leven met hem gaat delen, want jouw hart is immers in het slotklooster gebleven. Het zal vreselijk voor hem zijn om jou droevig en ongelukkig te zien en het zal het veel verdriet doen dat het huwelijk geleefd wordt zonder vreugde. Misschien zal hij bij zichzelf denken: “Zou het niet beter zijn geweest als ze zuster was geworden, dan was zowel zij als ik gelukkiger zijn geweest, in plaats van dat deze situatie nu mijn leven ruïneert.”

Probeer eens aan de omgekeerd situatie te denken. Stel je voor dat jouw verloofde een ex-novice was geweest die teruggekeerd was in de wereld onder druk van zijn familie. Nu is hij verdrietig en ongelukkig omdat zijn hart achter gebleven is in het klooster waar hij zich werkelijk gelukkig voelde. Als je echt om hem geeft, zou je dan willen dat hij triest en ongelukkig bij je bleef? Of zou je liever willen dat hij terugging naar het klooster, omdat je weet dat hij daar weer gelukkig zal zijn?

Ik denk dat degenen die werkelijk van je houden, zullen berusten in jouw terugkeer naar het klooster, omdat ze je gelukkig willen zien. Maak je niet bezorgd over de zonden die je begaan hebt nadat je naar huis bent teruggekeerd, want je weet heel goed dat God er naar verlangt om de verloren zoon die met een berouwvol hart naar Hem terugkomt en nederig zijn zonden beleid, opnieuw te omarmen. 

Houd moed en geef niet op! Ik zal voor je blijven bidden tot ik zeker weet dat je omringd bent door Jezus’ liefde voor jou.

Een hartelijke groet in Christus onze Verlosser en Maria Middelares van alle genade,

Cordialiter 

Bruid van Jezus Christus

Een tijd geleden had ik een lang telefoongesprek met een lezeres van deze blog. Ze hoopt eens bruid van Christus te worden. Omdat het gesprek vertrouwelijk was, kan ik niet precies zeggen wat ze me toevertrouwde. Niettemin wil ik u allen vragen om voor haar te bidden. Het hart van deze zuster in het geloof moet veel lijden en heeft daarom veel hulp uit de Hemel nodig. Om haar te bemoedigen, wil ik me in een open brief tot haar richten:

Dierbare zuster in Christus,

Ik ben blij je gesproken te hebben aan de telefoon, maar ik voelde ook veel medelijden toen ik vernam dat jouw hart zo zeer te lijden heeft onder de tegenslagen die je te verduren hebt. Het raakte me erg toen je tijdens ons gesprek op een bepaald moment verzuchtte binnenkort te willen intreden en de wereld voorgoed te verlaten. Ik heb duidelijk gehoord dat je tranen in je ogen had. Het is altijd moeilijk om te horen dat iemand lijdt, maar wanneer die persoon iemand is zoals jij, die slechts verlangt Jezus te beminnen voor de rest van haar leven, is het medelijden groter. Verlies niet de moed! Vertrouw jezelf toe aan de Middelares van alle genade en je zult zien dat alles beter zal gaan.

Je roepingsverhaal vond ik erg mooi. Ik heb veel bewondering voor de standvastigheid die je hebt mogen ontvangen om alles achter te laten en je geheel aan God toe te wijden. Slechts weinigen zouden de moed hebben gehad om zichzelf te ontzeggen wat jij jezelf ontzegd hebt om het religieuze leven te omarmen. Jezus heeft een genereuze en moedige bruid gekozen. Ik ben gelukkig dat alleen Hij jouw hart zal mogen bezitten.

God weet hoe veel tranen je hebt geplengd omwille van je liefde voor onze goddelijke Verlosser. Maar wie zaait onder tranen; oogst met gejuich de vruchten in het hemels Vaderhuis. In deze wereld zijn we slechts pelgrims. We moeten de Hemel verdienen door uit liefde tot God het kruis te dragen. Op die manier zullen we Hem onze liefde kunnen tonen. Met dit lijden zuiver je je ziel, in afwachting van de bruiloft met je beminde Bruidegom. In jouw gebeden roep je ook de hulp in van de heldhaftige Moeder-Stichteres van de Orde waar je verlangt in te treden. Je zult zien dat ze heel gelukkig zal zijn om jou onder haar volgelingen te tellen. 

De duivel wil verwarring zaaien door je in de val van ontmoediging te lokken en je zo een of andere fout laten begaan. De heilige Luigi Gonzaga zei immers dat de duivel er altijd wel in slaagt iets te vangen in een ogenblik van vertroebeling. Blijf daarom opgewekt en rustig. Vertrouw op Onze Lieve Vrouw en blijf met een waakzaam hart bereid om alles te aanvaarden wat gebeuren zal. Vrees niet. Nog nooit, in de geschiedenis van de Kerk, heeft iemand tevergeefs met vertrouwvol hart zijn toevlucht tot Maria genomen. Nooit!

Vergeet niet om ook de hulp in te roepen van Sint Jozef; de aller zuiverste bruidegom van de Heilige Maagd en zorgzame beschermer van de Heilige Familie. Wat een weldaden verkrijgt men op zijn voorspraak! Ik herhaal: Vrees niet! Jezus is je intens nabij op de momenten dat je de last van het kruis voelt. Wat wil je nog meer? Hij houdt van je en wil je gelukkig zien. Als Hij toestaat dat je op dit moment lijdt, doet Hij dat alleen om je een hoger goed te schenken. In het hemels Vaderhuis zal je alles begrijpen in het goddelijk Licht en lof brengen aan de Goddelijke Voorzienigheid. Als je trouw blijft aan Zijn wil zal je van Zijn Hart de beloning ontvangen… per omnia saecula saeculorum. 

Je broeder in Christus,

Cordialiter

Geestelijke begeleiding

Een jonge vrouw, die de blog vanuit het buitenland volgt, vroeg me om raad omtrent de keuze van de priester aan wie ze haar geestelijke begeleiding wil toevertrouwen…

Dierbare in Christus,

Bij de keuze van een geestelijk leidsman kan je als volgt handelen: wanneer je gaat biechten en je bemerkt dat de priester bekwaam, vriendelijk en behoedzaam is kan je, na de belijdenis van je zonden, spreken over geestelijke onderwerpen die je ter harte gaan. Je kan hem toevertrouwen wat je gepast acht. Als je ziet dat deze priester, na enkele keren in hem jouw vertrouwen te hebben gesteld, jou goed heeft bijgestaan in het oplossen van je geestelijke moeilijkheden en je raad heeft gegeven die je geholpen heeft vooruitgang te maken in het geestelijk leven, kan je hem vragen om jou geestelijk leidsman te worden. Mocht je echter merken dat de geestelijke begeleiding van een priester op niets uitloopt of negatief werkt, kan je vervolgens langzaam opzoek gaan naar een ander. Naar mijn mening is het gemakkelijker een goede begeleider te vinden onder priester-religieuzen dan onder diocesane priesters.

Omtrent de keuze van een geestelijk leidsman kan ik je zeggen dat het van fundamenteel belang is dat het gaat om een priester die vertrouwen schept. Anders leidt de begeleiding tot niets. Het is niet nodig om snel jegens een bepaalde priester uit te spreken dat je hem tot geestelijk leidsman wilt kiezen. Kijk het eerst een tijdje aan, om te zien of het opvolgen van zijn raadgevingen jouw daadwerkelijk helpen bij de voortgang in het geestelijk leven.

Je kunt het beste van geestelijk leidsman veranderen indien je merkt dat de begeleiding op niets uitloopt of negatief werkt. Geestelijke begeleiding heeft geen zin als je geen vertrouwen voelt in zijn houding of wanneer hij onze gebreken niet corrigeert, ons niet aanmoedigt voortgang te maken op de weg van de christelijke volmaaktheid, ons niet help bij het oplossen van onze problemen, weinig belang hecht aan onze heiliging, etc…

De geestelijke begeleiding wordt zelfs verwerpelijk indien je gewaar wordt dat de geestelijk leidsman onvoldoende bekwaam, onbehoedzaam en weinig liefdevol is; onze gebreken door de vingers ziet, of de dingen te werelds en menselijk bekijkt; wanneer je tijdens het gesprek te veel tijd verliest aan frivole onderwerpen die compleet vreemd zijn aan het geestelijk leven; als hij je te zware lasten wil opleggen, zijn raad er toe leidt dat je achteruit, in plaats van vooruit, gaat op de weg van de christelijke volmaaktheid.

Het is heel erg belangrijk dat hij op een vaderlijke en liefdevolle manier me je omgaat. Zonder liefde is het moeilijk om het vertrouwen te hebben dat noodzakelijk is om je hart te openen en in alle oprechtheid met hem te spreken.

Een hartelijke groet in Jezus en Maria,

Cordialiter

Dolores Hart, van filmster tot bruid van Jezus Christus

Alle roepingverhalen zijn mooi, omdat het allemaal liefdesgeschiedenissen zijn. Toch spreken sommige roepingen tot de verbeelding, omdat ze een beroemdheid betreffen.

Dolores Hart was een jonge Hollywoodster. Haar schoonheid trok mensenmassa’s naar de loketten van de bioscopen en regisseurs waren bereid grote sommen geld neer te tellen om haar in hun film te laten acteren. Succes, rijkdom, bekendheid, roem en vermaak… ze had eigenlijk alles je kan verlangen. ‘Vanitas vanitatum’, ‘IJdelheid der ijdelheden’; alles is ijdelheid, behalve God beminnen en Hem alleen dienen. Wereldse rijkdom kan het mensenhart niet verzadigen, want zij is geschapen om God te beminnen en is onrustig totdat zij rust in Hem.

Onze Lieve Vrouw, Middelares van alle genade, waakte over Dolores Hart en de Goddelijke Verlosser wilde haar als zijn kuise bruid. De jonge blonde actrice speelde Clara in een film over de heilige Franciscus van Assisi (zie de foto’s bij deze post) en zo zou ze de mogelijkheid krijgen de Heilige Vader te ontmoeten. Langzaam maar zeker drong het tot Dolores door dat Jezus haar naar het slotklooster van de Abdij ‘Regina Laudis’ riep in Connecticut (USA). Onder luid geschreeuw van de media en de publieke opinie liet Dolores Hart alles achter. Ze ontving het habijt van de zusters Benedictinessen. In de stilte en beslotenheid van het klooster voelde ze zich werkelijk gelukkig.

Brief aan een meisje

Ik herneem een interessante tekst uit een  geschrift van de H. Alfonsus Maria van Liguori aan een meisje ter onderscheiding van haar roeping. De evangelische en gepassioneerde toon is kenmerkend voor deze grote katholieke bisschop.

Gezegende Dochter, je staat op het punt te beslissen welke levensstaat je zult kiezen. Ik zie dat je onrustig bent, omdat de wereld een echtgenoot voor je wil, maar ook Jezus Christus jou aan zich wil binden als kloosterzuster in een besloten gemeenschap. Denk er wel aan dat je eeuwige verlossing afhankelijk is van de keuze die je nu moet maken. Ik raad je daarom aan ieder dag de Heer te bidden om moed en licht en hiermee vandaag te beginnen door het lezen van dit geschrift. Moge het je licht en ijver schenken om de staat te kiezen die het meest vreugdevol en heilvol voor je is. Zo zal je later – wanner er geen herstel voor de fout zal zijn - geen spijt hoeven te hebben van de gemaakte keuze. 

Bedenk daarom goed wat je gelukkiger kan maken: een man van deze aarde tot bruidegom te nemen of Jezus Christus, Zoon van God en Koning der Hemelen. Overdenk wie van hen de beste bruidegom is en kies voor hem. De heilige maagd Agnes was dertien jaar. En omdat ze erg mooi was, was ze bij velen geliefd. De zoon van de prefect van Rome was een van de mannen die haar tot zijn bruid wilde nemen. Maar de heilige Agnes dacht aan Jezus Christus, hoe Hij haar voor zichzelf wilde, en gaf ten antwoord: “Ik heb een bruidegom gevonden die beter is dan alle koningen van de wereld. Ik kan hem dus niet verlaten voor iemand anders.” En om Christus trouw te blijven, verkoos ze dit aardse leven te verliezen en gelukkig te sterven als martelares van Jezus Christus. Hetzelfde antwoord af de heilige Domitilla aan graaf Aureliano, die en belangrijk man was. Ook zij stierf als martelares en werd levend verbrand, omdat ze Jezus Christus niet wilde verlaten. Oh, hoe veel jonge vrouwen genieten nu van de hemelse vreugde omdat zij dezelfde keuze maakten! Hetzelfde zalige lot zal alle meisjes ten deel vallen die vandaag de dag de wereld verlaten om zichzelf aan Jezus toe te wijden. 

Overweeg daarnaast de consequenties van de levensstaat die je kiest. De wereld biedt je de goederen van de aarde: kleding, eerbewijzen, vreugden en genoegens. Jezus Christus daarentegen presenteert je: geselslagen, doornen en kruisen, omdat dat de dingen waren die Hij voor zichzelf verkoos tijdens zijn leven onder ons. Maar daarnaast schenkt Hij je twee immens grote dingen die de wereld je niet kan geven:  de ware vreugde des hartes in dit leven en het  Paradijs in het andere. 

Ook is het belangrijk om, voordat je een keuze maakt, te bedenken dat je een ziel hebt die eeuwig is. Die na dit vergankelijke leven zal binnengaan in die plaats, van verderf of zaligheid, welke je met je weken tijdens in dit leven hebt verdiend. Denk er dus aan dat alle dingen van deze wereld snel voorbij gaan. Gelukkig hij die redding vindt, ellendig hij die verworpen wordt! Houd altijd deze belangrijke leefregel van Jezus Christus in gedachte: “Wat zal het een mens baten als hij de hele wereld wint, maar zichzelf schade brengt!” Deze leefregel heeft vele Christenen aangespoord om zich terug te trekken in kloosters of in de verborgenheid van de woestijn. Zij heeft vele jonge vrouwen bemoedigd om de wereld achter te laten en zichzelf aan God toe te wijden en een zalige dood te sterven.

Maar laten we nu onze blik eerst richten op al het goede dat wereld schenkt aan hen die haar volgen en vervolgens op al het goede dat God schenkt aan hen die de wereld verlaten omwille van zijn Liefde.  De wereld belooft haar volgelingen grote dingen. Maar wie ziet niet dat zij een bedriegster is  die haar beloften niet nakomt? En voor zoverre ze haar beloften wel nakomt; welke goederen schenkt ze? Geeft ze ook werkelijk de vrede en het geluk die beloofd worden? Nee, omdat haar goederen de zintuigen wel verleiden, maar de ziel niet bevredigen. Onze ziel is geschapen door God om hem in deze wereld te loven en in de andere te genieten. Alle goederen van de aarde, al haar geneugten en al haar grootsheid, kunnen het hart wel raken, maar er niet binnendringen. Alleen God kan haar geheel vervullen. Salomon noemde de wereldse goederen veeleer ‘ijdelheid’ en ‘leugen’ die het hart niet kunnen verzadigen, maar kwellen: Vanitas vanitatum et afflictio spiritus. 

De ervaring leert dat men in grote angst en droefheid leeft, wanneer men vele rijkdommen bezit. Als de wereld prinsessen en koninginnen kent wie niets ontbreekt; amusement noch spelen, feesten noch banketten, mooie gebouwen, auto’s, prachtige kleding, noch juwelen, dan zouden al deze dames zielsgelukkig zijn. Maar niets is minder waar. Ze bedriegen zichzelf en hun omgeving door te beweren gelukkig te zijn. Vraag hen of ze ware vrede genieten -of ze werkelijk gelukkig zijn-  en ze zullen je antwoorden: “Wat nou vrede?” “Wat nou geluk?” De slechte behandeling die ze ontvangen van hun echtgenoot, de ontevredenheid van hun kinderen die ze te voorduren hebben, jaloezie en angst. De zorgen voor het huishouden maken dat ze continu tussen angst en bitterheid leven. Elke gehuwde vrouw kan een martelares van geduld worden genoemd. Maar: wees geduldig! Anders wordt het martelaarschap in deze wereld straks tot een nog pijnlijker martelaarschap in het hiernamaals. 

Als geen andere last haar zou drukken, zou de kleinste gewetenswroeging voldoende zijn om haar ziel voortdurend gekweld te houden. Want hoe levendiger de ziel gehecht is aan wereldse goederen,  hoe minder ze aan haar ziel denkt, hoe minder ze de sacramenten ontvangt en hoe minder men zich op God verlaat. En deze noodzakelijke middelen om goed te leven, kan men niet vrij van zonden of voortdurende gewetenswroeging voortgaan. Zie dus hoe alle beloften van vertier die de wereld voorhoudt, worden tot bitterheid en angsten voor de verdoemenis. Ze zal zeggen: “Arme ik! Wat moet er van mij worden in het uur van mijn dood? Want het leven dat ik leid is zo ver van God verwijderd en haar vele zonden gaan almaar van kwaad tot erger! Ik zou me graag willen terugtrekken voor een ogenblik van gebed, maar de zorgen voor het huishouden staan dit niet toe. Ik wil graag de preken horen, gaan biechten, dikwijls de H. Communie ontvangen, ik zou een bezoek willen brengen aan de kerk, maar mijn man wil dat niet. Het ontbreekt me hiervoor aan goed gezelschap. De beslommeringen, de zorg voor de kinderen en het bezoek, houden me steeds aan huis gebonden. Ik kan amper op feestdagen de H. Mis bijwonen. Dwaas was  ik, dat ik wilde trouwen! Ik had een heilige kloosterzuster kunnen worden! Maar waartoe dient al dit gejammer anders dan het vermeerderen van mijn schuldgevoel? Ik zie immers geen mogelijkheid om mijn keuze te herzien en in de wereld te blijven.” 

Wat zal een kloosterzuster die de wereld heeft verlaten voor Jezus Christus zichzelf gelukkig zien, te midden van vele bruiden van de Heer, in een eenzame cel, ver van de obstakels en gevaren die er zijn voor hen die in de wereld leven. En hoeveel te meer zal zij na haar dood vertroosting vinden voor de jaren die zij in gebed doorbracht, voor haar boetvaardigheid en vele bezoeken aan het Heilig Sacrament, voor de vergeving die ze ontving in de biecht, en de genade in de Heilige Communie, voor haar akten van nederigheid, hoop en liefde tot Jezus Christus. Hoewel de duivel niet zal ophouden haar blik te richten op de gebreken van haar jeugd, zal haar hemelse Bruidegom, voor wie zij de wereld achterliet, haar weten te troosten. Zo zal zij vol vertrouwen sterven in de armen van de Gekruisigde, die haar zal leiden naar de hemel om eeuwig met Hem te leven.

Dierbare Dochter, je moet een levensstaat kiezen. Kies daarom nu hetgeen je zou willen kiezen in het uur van je dood. Op dat ogenblik, waarin men de vergankelijkheid van zijn aanwezigheid op aarde ziet, zegt iedereen: “Oh, had ik mezelf maar geheiligd! Had ik de wereld maar verlaten en mezelf aan God toegewijd!” Maar dan geldt: gebeurd is gebeurd. Er rest niets anders dan de geest te geven en Jezus Christus’ stem te horen die zegt: “Kom gezegenden, om met mij eeuwig te leven.” Of: “Verdwijn in het vagevuur van mij verwijderd.” Aan jou is de keuze: de wereld of Jezus Christus. Als je voor de wereld kiest, weet je dat je er vroeg of laat spijt van zult hebben. Denk daarom goed na. In wereld zijn er veel vrouwen die verloren lopen; in de kloosters slechts weinig. Vertrouw jezelf toe aan de Gekruisigde en aan de Allerheiligste Maagd Maria, opdat zij je helpen bij het maken van de beste keuze. Als je religieuze wilt worden, span je dan ook in om heilig te worden. Het is niet voldoende om in te treden, want dan zal je leven ongelukkig zijn en ongelukkig eveneens je dood. Als het je afschrikt om jezelf in een klooster terug te trekken, kan ik persoonlijk je het huwelijk niet aanraden. Dit terwijl Sint Paulus het niemand aanbeveelt, tenzij het hoogst noodzakelijk is.

Ik vraag je gedurende negen dagen tot onze Heer Jezus Christus te bidden, opdat Hij je licht en kracht schenkt om die keuze te maken die het beste is voor je zielenheil. Bid ook O.L. Vrouw om deze genade voor jou te verkrijgen door haar machtige voorspraak.

Onze Lieve Vrouw is de vrees van elke demoon

De heilige Alfonsus Maria Luguori vermeldt in “De glorie van Maria” het volgende feit dat zo veel mogelijk verbreid dient te worden. Op een dag was de heilige Dominicus in een Franse stad aan het preken toen er een Albigenzer ketter bij hem kwam. Boze geesten hadden hem in hun macht en vurig lasterde de man de devotie van de allerheiligste Rozenkrans publiekelijk. In Naam van de Heer gelaste St. Dominicus daarom de demonen te zeggen of hetgeen hij predikte over de schone devotie tot de heilige Rozenkrans de waarheid was of niet. De geesten antwoordde schreeuwend dat alles wat St. Dominicus gepredikt had over Onze Lieve Vrouw en de Rozenkrans waar was. Daaraan voegden ze bovendien toe dat zij geen enkele macht bezaten over de dienaren en dienaressen van Maria en dat vele zondige zielen zich in het uur van hun dood weten de redden door de Allerheiligste Maagd aan te roepen. Uiteindelijk vertelden de bozen geesten dat zij gedwongen waren te zeggen dat niemand die in het bidden van de heilige Rozenkrans volhard gered zal worden, omdat Maria namelijk voor hun dood van zondaars een oprecht berouw over hun zonden verkrijgt. Zodoende begon St. Dominicus met heel het volk de Rozenkrans te bidden. Werkelijk wonderbaar! Bij iedere aanroeping van Onze Lieve Vrouw verliet er een boze geest het lichaam van de bezeten ketter in de gedaante van een gloeiende kool. Toen de Rozenkrans teneinde wad, was de man geheel bevrijd. Bij het zien van deze wonderlijke gebeurtenis kwamen vele ketters tot bekering.

Weiger je roeping niet

Een tijd geleden kreeg ik deze brief van een meisje dat met tranen in haar ogen de volgende hartenkreet liet horen… 

Dierbare broeder in Christus, ik schrijf je omdat ik hoop dat mijn getuigenis een hulp mag zijn voor alle meisjes die zich geroepen voelen tot het religieuze leven. Ik ben twintig jaar en ondanks mijn leeftijd heb ik het leven leren beminnen als een geschenk van de Heer. Wanneer ik alles opnieuw zou mogen doen, zou ik ieder ogenblik evenzo beleven. Als twaalfjarige begon ik, bijna per toeval, een slotklooster te bezoeken. Ik leerde daar Christus en zijn Kerk te beminnen met een onmetelijke liefde. Van jongs af dacht ik er om op een dag aan mijn leven aan Christus te geven […] in een huis dat ik altijd als het ‘mijne’ beschouwde oftewel: een klooster van mijn geliefde Orde. Het is niet nodig te schrijven dat mijn ouders nooit toestemming heb gegeven. Daarom heb ik met groot verlangen uitgezien naar mijn achttiende verjaardag zodat ik zou kunnen intreden. Terwijl iedereen bezig was met de voorbereidingen voor mijn verjaarsfeest bereidde ik mijn ziel in het geheim voor om haar aan haar geliefde Bruidegom weg te schenken. 

Enkele maanden na mijn verjaardag vertrok ik. Mijn ouders vertelde ik dat het deze keer om een retraite ging die anders was dan de anderen en die misschien twee maanden zou duren... Aldus begon ik mijn weg onder leiding van heilige zusters, trouw aan de Orde en de Regel, vrouwen die hun leven zouden geven om trouw te kunnen blijven aan hun geloften. In mijn ziel was een vreugde die, zo dacht ik, niemand me zou kunnen ontnemen. Natuurlijk zouden er moeilijke momenten komen, maar die zouden er ook zijn in de liefde tussen man en vrouw.

Tamelijk snel merkten mijn ouders dat dit een retraite zou worden zonder terugkeer. Diep bedroefd kwamen ze mij opzoeken. Ze waren wanhopig en smeekten mij met tranen in hun ogen terug te komen… Ik ging naar huis in de hoop snel terug te kunnen keren. En inderdaad, zo liep het ook. Na een paar maanden ging ik terug naar het slotklooster van mijn geliefde Orde, de Clarissen van de Onbevlekte Ontvangenis. Nooit in mijn leven heb ik zo’n grote vreugde ervaren. Ook al leefde ik achter die tralies; ik voelde me vrij. Het is misschien moeilijk te geloven, maar het was echt zo. Het was voor mij de voorhof van het Paradijs.

Nog steeds zou ik alles achterlaten om voorgoed terug te kunnen gaan naar het klooster. Ik schrijf je met tranen in mijn ogen en een vermorzeld hart. Ik smeek je iedereen aan te sporen niet de weg van toewijding aan Christus te verlaten, want – geloof me – je sterft daadwerkelijk. Momenteel ben ik verloofd, ik woon in rijke familie, ik studeer en het ontbreekt me aan niet… niettemin zeg ik je dat ik alle mis, ik zou mijn leven willen geven om een paar jaar terug te willen, maar dat is helaas onmogelijk en vanuit deze situatie voort te gaan in de hoop minstens dit grote geluk te hebben gekend.

Ik bid u, in naam van Christus en de Allerheiligste Maagd, doe al het mogelijke en help en bemoedig al degenen die verleidt worden om deze weg te verlaten. Zeg hen dat de ware vreugde enkel te vinden is op de weg die Christus voor ons heeft weggelegd. Dank je voor je blog.

Liefste dochter in Christus,

Ik dank je voor je getuigenis. Ik denk dat ze erg nuttig kan zijn voor degenen die nog in onzekerheid verkeren over de vraag tot welke levensstaat ze geroepen worden.

In jouw brief proefde ik echter enige ontmoediging. Mijn liefste, iedere Christen moet zijn hoop stellen op God de Heer en zich door niets laten ontmoedigen. In jouw ziel moet de geestelijke vreugde altijd woonplaats kunnen vinden. Daarom, houdt moed! Ook al kan de situatie je zwaar vallen: blijf hopen tegen alle hoop in. Ben je er zeker van dat je niet alsnog het religieuze leven bij Clarissen kunt omarmen of bij een andere kloosterorde? En wat als God wil dat jij de nieuwe Marie-Azélie Guérin (de moeder van de heilige Theresia van Lisieux) wordt? Hoe het ook moge zijn, je mag niet de rest van je leven doorbrengen in tranen. Vertrouw jezelf toe aan de Middelares van alle genade en je zult zien dat er een uitkomst gevonden zal worden.

Als je me in de toekomst nog een keer schrijft, hoop ik met heel mijn hart dat jouw ziel vervuld zal zijn met blijdschap en geestelijke vreugde. Ik hecht erg aan de eeuwige redding van je ziel. Dat je van de gekruisigde Christus deze rijkelijke beloning mag ontvangen! Vertrouw altijd op Jezus en Maria.

Ik moedig je aan om Gods wil in je leven te volbrengen en groet je broederlijk in Cordis Matris,

Cordialiter